451 visiteur(s) et 0 membre(s) en ligne.
  Créer un compte Utilisateur

  Utilisateurs

Bonjour, Anonyme
Pseudo :
Mot de Passe:
PerduInscription

Membre(s):
Aujourd'hui : 0
Hier : 0
Total : 2270

Actuellement :
Visiteur(s) : 451
Membre(s) : 0
Total :451

Administration


  Derniers Visiteurs

administrateu. : 1 jour, 14h30:14
murat_erpuyan : 1 jour, 14h32:38
SelimIII : 2 jours
Salih_Bozok : 4 jours
cengiz-han : 4 jours


  Nétiquette du forum

Les commentaires sont sous la responsabilité de ceux qui les ont postés dans le forum. Tout propos diffamatoires et injurieux ne sera toléré dans ces forums.


Forums d'A TA TURQUIE :: Voir le sujet - Atatürk
Forums d'A TA TURQUIE Index du Forum Forums d'A TA TURQUIE
Pour un échange interculturel
 
 FAQFAQ   RechercherRechercher   Liste des MembresListe des Membres   Groupes d'utilisateursGroupes d'utilisateurs    

Atatürk
Aller à la page Précédente  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8  Suivante
 
Poster un nouveau sujet   Répondre au sujet    Forums d'A TA TURQUIE Index du Forum » Coup de Coeur / Coup de Gueule
Voir le sujet précédent :: Voir le sujet suivant  
Auteur Message
Raskolnikoff
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 09 Oct 2007
Messages: 3474
Localisation: Somewhere in the world

MessagePosté le: 10 Nov 2011 15:57    Sujet du message: Répondre en citant

Mustafa Kemal Atatürk
Citations « Mustafa Kemal Atatürk » sur Wikiquote, le recueil de citations libre

Mustafa Kemal Atatürk, Mustafa Rıza selon l'état civil, né à Salonique en mai 1880 ou 1881 et mort à Istanbul le 10 novembre 1938, est le fondateur et le premier président de la République turque.
[modifier] Discours

L'homme politique qui a besoin des secours de la religion pour gouverner n'est qu'un lâche ! [...] Or, jamais un lâche ne devrait être investi des fonctions de chef de l'État.

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 13


Depuis plus de cinq cents ans, [...] les règles et les théories d'un vieux cheikh arabe, et les interprétations abusives de générations de prêtres crasseux et ignares ont fixé, en Turquie, tous les détails de la loi civile et criminelle. Elles ont réglé la forme de la Constitution, les moindres faits et gestes de la vie de chaque citoyen, sa nourriture, ses heures de veille et de sommeil, la coupe de ses vêtements, ce qu'il apprend à l'école, ses coutumes, ses habitudes et jusqu'à ses pensées les plus intimes. L'Islam, cette théologie absurde d'un Bédouin immoral, est un cadavre putréfié qui empoisonne nos vies.

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 323


Vous venez me parler des avantages que nous a valu notre conversion à l'Islam, et moi je vous dis : regardez ce qu'elle nous a couté !

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 326


Il faut savoir choisir, [...], entre la révélation passée et la liberté future.

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 326


La République turque ne veut pas demeurer le pays des cheiks et des derviches, des confraternités et des couvents. Comme ordre, il n'y en a qu'un seul de vrai et de raisonnable — celui de la civilisation.

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 326


Le Califat n'est qu'un reliquat de l'Histoire. Rien ne justifie son existence.

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 328


N'est-ce pas pour le Calife, pour l'Islam, pour les prêtres et pour toute cette vermine que le paysan turc a été condamné à saigner et à mourir pendant des siècles sous toutes les latitudes et sous tous les climats ? Il est temps que la Turquie songe à elle-même, qu'elle ignore tous ces Hindous et Arabes qui l'ont menée à sa perte. Il est grand temps, je le répète, qu'elle secoue définitivement le joug de l'Islam ! Voilà des siècles que le califat se gorge de notre sang.

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 332


Je ne suis pas assez fou pour mettre dans le même sac les étrangers qui nous pillent, et ceux qui nous enrichissent.

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 370


Mais pourquoi nos femmes s'affublent-elles encore d'un voile pour se masquer le visage, et se détournent-elles à la vue d'un homme ? Cela est-il digne d'un peuple civilisé ? Camarades, nos femmes ne sont-elles pas des êtres humains, doués de raison comme nous ? Qu'elles montrent leur face sans crainte, et que leurs yeux n'aient pas peur de regarder le monde ! Une nation avide de progrès ne saurait ignorer la moitié de son peuple !

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 373


Rejetons le fez, qui est sur nos têtes comme l'emblème de l'ignorance et du fanatisme, [...], et adoptons le chapeau, coiffure du monde civilisé ; montrons qu'il n'y a aucune différence de mentalité entre nous et la grande famille des peuples modernes !

Mustapha Kémal ou la mort d'un empire, Jacques Benoist-Méchin, éd. Albin Michel, 1954, p. 382


Quoique la grande Révolution française, dont nous lisons les pages sanglantes avec admiration et enthousiasme, ait jailli du cœur de la nation française, ses résultats n’en furent pas moins d’une portée universelle. […] On a vu d’un bon œil, en plein XXe siècle, qu’on affirme être le siècle du droit et de la justice, que le peuple de Turquie fût soumis à un régime d’oppression et de violence qui avait, à juste titre, soulevé la nation française cent trente ans auparavant. Le peuple de Turquie s’est soulevé pour défendre ses droits méconnus et foulés aux pieds. […] J’espère que les fils de la France d’aujourd’hui, de cette France révolutionnaire et patriote qui a, par sa dévotion à la défense des droits de l’homme, inspiré à l’humanité pensante ses principes les plus supérieurs, confirmeront par les faits la juste cause de la Turquie.

Discours prononcé le 14 juillet 1922, à l’ambassade de France.

La Turquie. De l’Empire ottoman à la République d’Atatürk, Thierry Zarcone, éd. Gallimard, 2005, p. 132


Nous ne pouvons pas considérer que les succès que notre armée a remportés jusqu’à maintenant nous ont permis de réaliser le salut de notre pays. Ces victoires n’ont fait que préparer le terrain de nos réussites futures. Ne nous glorifions pas vainement des triomphes militaires, mais préparons-nous plutôt à remporter de nouvelles victoires dans les sciences et l’économie.

Discours prononcé en 1923, après la victoire des Turcs dans leur guerre d’indépendance.

Islam et laïcité. Naissance de la Turquie moderne, Bernard Lewis, éd. Fayard, 1988, p. 222


Je ne mourrai pas en laissant l’exemple pernicieux d’un pouvoir personnel. J’aurai fondé auparavant une République parlementaire libre, aussi éloignée du bolchevisme que du fascisme.

Discours prononcé en 1930. Atatürk mourut d’une cirrhose du foie avant de réaliser ce projet, mais le multipartisme fut instauré en Turquie en 1945-1946.

La Turquie. De l’Empire ottoman à la République d’Atatürk, Thierry Zarcone, éd. Gallimard, 2005, p. 63


La souveraineté ne devrait pas être bâtie sur la peur. La souveraineté qui repose sur les canons ne peut se maintenir. Une telle souveraineté, ou dictature, ne peut être qu’un expédient provisoire à une époque de bouleversement.

Discours prononcé en 1930.

Islam et laïcité. Naissance de la Turquie moderne, Bernard Lewis, éd. Fayard, 1988, p. 210


Notre problème essentiel est de hausser notre pays parmi les plus civilisés, et les plus riches. Ceci est l’idéal dynamique de la grande nation turque, qui a réalisé une révolution fondamentale, non seulement dans les institutions, mais également dans les mentalités. […] C’est pourquoi, ne plus laisser un seul citoyen qui ne sache lire, écrire, former les éléments techniques nécessaires au relèvement et à la structure du pays, promouvoir des individus et des institutions qui comprennent, expliquent et transmettent de génération en génération l’idéologie des problèmes nationaux, réaliser dans les plus brefs délais ces idéaux, voilà la grande et lourde obligation que le ministère de l’Éducation a prise sur lui.

Discours prononcé le 1er novembre 1936, devant le Parlement turc.

La Turquie. De l’Empire ottoman à la République d’Atatürk, Thierry Zarcone, éd. Gallimard, 2005, p. 135
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Raskolnikoff
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 09 Oct 2007
Messages: 3474
Localisation: Somewhere in the world

MessagePosté le: 10 Nov 2011 16:05    Sujet du message: Répondre en citant


_________________
Родион Романович Раскольников
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Raskolnikoff
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 09 Oct 2007
Messages: 3474
Localisation: Somewhere in the world

MessagePosté le: 10 Nov 2011 17:45    Sujet du message: Répondre en citant

Iste laiklik budur..
Atatürk dit en substance, en 1931, au Congrès du Parti républicain du peuple : "les principes qui doivent guider l'administration des affaires de l’État ne doivent pas s'inspirer des livres et des dogmes qu'on croit descendus du Ciel, mais de la vie elle-même..."

http://www.dailymotion.com/global_donkey#videoId=xm924z
_________________
Родион Романович Раскольников
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Raskolnikoff
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 09 Oct 2007
Messages: 3474
Localisation: Somewhere in the world

MessagePosté le: 11 Nov 2011 0:17    Sujet du message: Répondre en citant

Mazoşist mi yani bu millet!

Atatürk’e “diktatördü” diyenler, ölümünden 73 yıl sonra bile hâlâ böyle sevilmesini ve saygı duyulmasını nasıl izah ediyorlar acaba kendilerine?
Anmayanlar, anıyormuş gibi yapanlar, “izindeyiz” derken çaktırmadan tek ayağını kaldıranlar, kabri önünde takiye yapanlar da vardı ama medyanın “Refii Cevat”laşmayan kalemleri Türk Milleti’nin kurtarıcısı ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusunun izlerini silmeye çalışanlara hak
ettikleri cevabı verdi...
Atatürk’ün öldüğü gün doğan çocuklar, bugün 73’üncü yaşlarına giriyorlar.
Cumhuriyetimiz o gün 15 yaşında bir delikanlıydı, bugün
88 yaşında...
O gün Mustafa Kemal’in arkasından ağlayan “18 milyon genç” in, 16 milyonu bugün hayatta değil.
Bugün bu ülkedeki 74 milyon kişinin en az 72 milyonu, “Atatürk’süz bir dünya” ya doğdu...
Ve hâlâ o, bu ülkenin en sevilen “şey”i...
Onun için utanmadan, “Diktatördü” diyenler, ölümünden 73 yıl sonra bile hâlâ böyle sevilmesini ve saygı duyulmasını nasıl izah ediyorlar acaba kendilerine?
Yoksa bu halkın “mazoşist” olduğunu falan mı düşünüyorlar?
Rahat uyu “mavi gözlü sarışın dev” , aşacağız bu günleri de...
Tamam; işimiz kolay değil ama...
Senin yaptıklarının yanında lafı bile olmaz!
Mustafa Mutlu / Vatan


Hocası ne ki...
Ata’yı bu yıl da abuk sabuk tartışmalarla anıyoruz...
Gazeteci Nagehan Alçı’nın CNN’deki dörtlü sohbet programında sarf ettiği “Atatürk diktatördü” sözleri mesela... Hayli gürültü kopardı. Alçı’nın yazdığı Akşam gazetesinde bir süre önce Prof. Mete Tuncay, üstelik Atatürk’ü Tayyip Erdoğan’la kıyaslayarak, aynı yorumu yapmıştı... Hocası böyleyse öğrencisine ne diyeceksiniz?
Bir yabancı gazeteci Atatürk’e sormuş:
- Sizin için diktatör diyorlar ne dersiniz?
- Ben diktatör olsaydım siz bu soruyu soramazdınız, demiş
Atatürk...
Melih Aşık / Milliyet


Milli tarihe saygısızlık
Atatürk’ün uygarlık ve onur mücadelesi emperyalizm ve ülkedeki gericiler tarafından hiçbir zaman onaylanmadı. Çünkü bu kesimlerin geleneksel menfaatleri, iş görme biçimleri ve halkı akıldışılıkla uyutan söylemleri altüst edilmiş oldu.
Atatürk birey olmayı, fikri ve vicdanı hür olmayı öğretti. Milli dayanışma gerektiğinde ise bireysel menfaatlerin hiçe sayılmasını öğretti. Vatan ve uygarlık için hem içerideki gericilere hem de dış düşmanlara karşı aynı anda nasıl savaşılacağını öğretti. Atatürk’e neden karşılar anlıyorsunuz
değil mi!
İnsanların akılla ve özgürce düşünmesine karşı olanlar Atatürk’ü hiç sevemediler. Onu diktatörlükle suçladılar. Oysa Atatürk, dönemindeki modaya uyup Hitler gibi, Mussolini gibi totaliter bir rejim kurmamıştır. Dış politikada barışı, ülke menfaatleri doğrultusunda stratejiyi ön plana almıştır. Bu nedenle Atatürk dönemi, dış politika tarihimizin en başarılı ve dengeli dönemi olarak anılmıştır.
Yetim kalmış zayıf ufacık bir çocuktan, büyük bir dünya lideri yaratan olgu bizzat Anadolu ve Rumeli coğrafyasıdır. Atatürk verdiği mücadele ile vatana, İslam’a, uygarlığa ve ezilen milletlere sahip çıkmıştır. Anadolu’nun kurtuluşunun, uygar Cumhuriyet’in kuruluşunun öncüsü Atatürk’e yapılan saldırılar bu nedenle hepimizin milli tarihine saygısızlık olarak görülmelidir.
Bugün Müslümanların çoğunlukta olduğu ülkeler arasında tek demokratik ve uygar devlet Türkiye ise bu başarının mimarı tartışmasız Atatürk’tür. Vefatının yıldönümünde atamızı rahmetle, saygıyla ve hasretle anıyoruz.
Yalçın Bayer / Hürriyet



“Ben” değil “Biz” varız
Atatürk şu sözleriyle de halkıyla bütünleşmenin en güzel örneğini ortaya koymuştur:
’İki Mustafa Kemal vardır; biri ben, et ve kemik, geçici Mustafa Kemal... İkinci Mustafa Kemal onu ’Ben’kelimesiyle ifade edemem; ’O, ben değil; biz’dir!’O, memleketin her köşesinde yeni fikir, yeni hayat ve Büyük Ülkü için uğraşan aydın ve savaşçı bir topluluktur. Ben, onların rüyasını temsil ediyorum. Benim teşebbüslerim onların özlemini çektikleri şeyleri tatmin içindir. O Mustafa Kemal sizsiniz, hepinizsiniz. Geçici olmayan, yaşaması ve başarılı olması gereken Mustafa Kemal O’dur!’
Burhan Ayeri / Akşam


O’nu sevmek erdem ister
Atatürk’ü anlamak ve sevmek zordur.
Bir kere insan olacaksınız.
Yüreğiniz temiz olacak.
Ülkenizi seveceksiniz.
Demokrasiye inanacaksınız.
Hukukun üstünlüğünü kabul edeceksiniz.
Namuslu, dürüst, ahlâklı olacaksınız.
İnsan haklarına saygılı
olacaksınız.
Bilimin yol gösterici ışığının peşinden gideceksiniz.
Çağı yakalayacak, hep daha ileri gitmeyi düşüneceksiniz.
Bu nitelikleri taşıyacaksınız ki Atatürk’ü önce anlamayı becerecek sonra da seveceksiniz.
Can Ataklı / Vatan


Karabekir’in arkasından saldıranlara...
Mustafa Kemal”den nefret edenler “Kazım Karabekir’in kitabının yakılmasını” kanıt olarak gösterip “Atatürk’ü küçültme çürütmeciliğine” hep sarıldılar. Gazeteci Feridun Kandemir’in “Yakılan Hatıralar Meselesinin İçyüzü” adlı kitabı ölümünden önce Kazım Karabekir ile Erenköy’deki köşkünde yüz yüze yapılmış söyleşilerden oluşuyor.
Kitabın 84’üncü sayfasında Kazım Karabekir, Mustafa Kemal için şunu söylüyor:
“...(!) işin başlangıcında (Kurtuluş Savaşı’nın) Anadolu’nun yegane derli toplu kuvvetini teşkil eden yirmi kusur bin kişilik bir Kolordunun kumandanı bulunduğum zaman, “Çekilin, her şeyi ben yapacağım diye ortaya çıkmaz mıydım?
Halbuki ne yaptım?
Her şeyi hepimizden iyi yapacağına bütün mevcudiyetimle inandığım Mustafa Kemal Paşa’ya; “Gel, başımıza geç, memleketi kurtarmak davasında ancak sen önderimiz olabilirsin, bütün kuvvetimle emrindeyim” dedim” Atatürk’e saldırlar sürüyor.
Karabekir’in sözü de orada duruyor.
Necati Doğru / Sözcü



21. yüzyıldan 10 sene yemiş olmamıza rağmen, etrafımızda halklar sandığa ulaşmaya çalışırken, neredeyse 100 yıl önceki koşullarda Ulusal Kurtuluş Savaşı’nı Meclis’te yürütmüş bir Atatürk’ün kimseden alacağı demokrasi dersi yoktur.
Fikret Bila / Milliyet



Milli Mücadele’ye, Kurtuluş Savaşı’na kellelerini koyarak katılanlar, onun hayallerine dahi yetişemezken, bugün, dişili, erkekli şaklabanların onun devrimlerine güçleri yeter mi? Yel kayadan ne alır?
Hasan Pulur / Milliyet







Üçü bir arada
İşgal yıllarında sarık ve cüppelerine “vatan”dan çok sahip çıkan “hilafet” savunucuları ile “Haçlı” misyoneri İngiliz (sonradan Amerikan) muhibbi liberaller ve “saltanat”çılar arasında oluşan “ittifak”a akıl sır erdiremeyenler etraflarına iyi baksınlar...
Çünkü...
Atatürk’ü “deccal” sayanlar, manda ve himayeyi çare diye dayatanlar, “gaflet, dalalet hatta hıyanet içinde”ki iktidarlılar yine yan yanalar... Yine “vatanın bütünlüğü ve milletin bağımsızlığı”na karşı cephede buluştular...
İspatı mı?
10 Kasım 2011 gazetelerini yan yana koyun ve “bir şey”in eksik olduğu gazeteleri ayırın... Veya yorulmayın, ben yaptım, sonucunu sizinle de paylaşayım. Dün “bir eksik”le çıkan üç gazete çıktı karşıma;
Biri;
“Milli Görüş” iddiasında olan ama Atatürk’ü yok saymakta “gayrı milli görüş” tekilerle buluşan Milli Gazete...
İkincisi;
AKP iktidarının yayın organı olarak algılanan Yeni Þafak...
Üçüncüsü;
Çalışanlarının tarifi ile misyonu “Amerikan politikalarına meşruiyet kazandırmak” olan Taraf...
Nasıl;
Mütareke İstanbul’unun kopyası gibi değil mi?
Yine üçü bir arada...







Yarasaların husumetinin nedeni sözlerinde gizli
Atatürk bir ruh, bir ışıktır. Þanlı bir geçmişin simgesi, rotası doğru çizilmiş bir geleceğin pusulasıdır.
Onu ölümünün 73’üncü yılında rahmet ve minnetle anarken, bir yandan da inkârcıların yarattığı azapla uğraşıyoruz. Düşmanlarının bile yücelttiği bu büyük adamı, varlıklarını ve güvencelerini onun kurduğu cumhuriyete borçlu olan insanlar neden hazmedemiyorlar?
(...)
Atatürk’ü kötüleyenlere dikkat etmek onları takip etmek gerekir. Çünkü bunlar Türkiye’yi rol modeli yapan değerlerle barışık olmayan, ya din devleti ya da ırkçı rejim kurma hayaline kapılmış karanlık zihniyetli insanlar ve örgütlerdir. Onlara karşı Atatürk’ü savunmak inkârcılığın başarısını kabul etmek olur. Zaten hiçbir çabanın Atatürk’ün kendi sözlerinden daha ikna edici olması mümkün değildir.
Birkaç sözünü hatırlamak bile yarasaların husumetini açıklamaya yeter:
“Cumhuriyet fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür nesiller istemektedir.”
“Her ilerlemenin ve kurtuluşun anası özgürlüktür. Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir.” “Dünyada her şey için maddi manevi tüm şeyler için en hakiki mürşit ilimdir, fendir. İlim ve fen dışında mürşit aramak gaflettir, cehalettir, dalâlettir.”“Din lüzumlu bir müessesedir. Dinsiz milletin devamına imkân yoktur. Yalnız şurası var ki din, Allah ile kul arasındaki bağlılıktır.”
“Diyarbakırlı, Vanlı, Erzurumlu, Trabzonlu, Trakyalı, Makedonyalı hep bir ırkın evlâtları, hep aynı cevherin damarlarıdır.”
“Sizler, Türkiye’nin genç evlâtları; yorulsanız bile beni takip edeceksiniz!”
Onun sözlerinin her gün daha etkileyici ve anlamlı hale gelmesi şüphe yok ki sevinilecek bir durum değil.
Ama ne yapalım ki kusuru onda değil kendimizde aramak zorundayız!
Güngör Mengi / Vatan







“Devlet” maskesiyle karşı devrim
Türkiye’de Cumhuriyet kuruldu, nice devrimler yapıldı. O devrimler sayesinde uygar bir ülke olma yolunda ilk adımlar atıldı. Þimdi ise açıkça, karşı devrim süreci yaşanıyor.
Adamlar Atatürk’ten öylesine korkuyor ki ellerine geçirdikleri devlet gücüyle onun ismini belleklerden silmeye kalkışıyorlar...
Ve bunun toplumda yarattığı tepkileri bile görmezden gelmeye çalışıyorlar.
Artık milliliği kalmayan Eğitim Bakanlığı’nın ilkelerini kanun hükmünde kararname ile değiştirdiler.
Atatürk dönemi, devrimler, laiklik gibi ilkeler kaldırıldı.
En son, üç gün önce çıkardıkları yeni bir kanun hükmünde kararname ile yine aynı doğrultuda bir uygulama getirdiler:
“Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumunun kuruluş amaçları arasında yer alan Atatürkçü düşünceyi, Atatürk ilke ve devrimlerini yaymak ilkesi göz göre göre çıkarıldı.”
Bu işlerin sonu iyi gelmez.
Emin Çölaşan / Sözcü

Derleyen; Seldan Tasci Yeniçag 11 kasim 2011
_________________
Родион Романович Раскольников
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Raskolnikoff
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 09 Oct 2007
Messages: 3474
Localisation: Somewhere in the world

MessagePosté le: 11 Nov 2011 11:14    Sujet du message: Répondre en citant

73 YIL SONRA ATATÜRK’Ü ANARKEN!
*
Can Kıraç (GS 1946)
*
Ben Cumhuriyet ilkeleriyle büyüdüm...
Atatürk’ün aramızdan ayrıldığı gün Galatasaray Lisesi'nde Ortaköy'deydim. Atatürk Dolmabahçe Sarayı'nda ulusuna veda etti. Saat 11'e doğru hocamız sınıfta acı haberi verdi. O günü unutmuyorum. Hepimiz ağlamaya başladık. Atatürk o yıllarda bizim kutsalımızdı. O’nu kaybetmiş olmanın telaşı ve korkusu içindeydik. Ben annemi, babamı kaybettim, Atatürk'e ağlamış olduğum kadar onların ölümüne ağlamadım.

*
Aradan yıllar geçti. 1952 yılında İstanbul Üniversite’si gazetesine bir yazı yazdım. Yobazlar Atatürk heykellerini kırıyorlardı! Bu yazımda, 'Atatürk'ü ve ilkelerini koruyamayacaksanız, yarın çok pişman olacaksınız' diyerek ‘Baba Nesli’ni uyarmıştım. Zamanın Milli Eğitim Bakanı Tevfik İleri beni ve gazeteyi mahkemeye verdi. Toplumu isyana teşvikle suçlanıyordum.. Beraat ettim. Bugün, 60 yıl sonra uyarımın gerçekleştiğini görerek ızdırap duyuyorum.

*
Son günlerde, arkadaşlarım bana soruyorlar: 'Sen Beyaz Türk müsün?’ Cevabım kısa ve kesin oluyor: Ben kendimi evvela Türk olarak kabul ediyorum. Çocukluğumdan bugüne hayatımı Cumhuriyet döneminde yaşadım. Cumhuriyet'i anlamaya ve özümsemeye çalıştım, niye kendimizi; Beyaz Türk, Türk, Kürt, İslamcı, Alevi, Sunni diye sınıflıyoruz? Siz gene de soruyorsanız, söyleyeyim; Ben hem Türk'üm hem de Atatürçü’yüm.

*
Bugün, Atatürk’ün aramızdan ayrılışının 73. yılında , O’nun bize armağan ettiği Manevi Mirasını sizinle paylaşıyor ve bu mirasa sahip çıkmanızı diliyorum:

"Ben, manevi miras olarak hiçbir ayet, hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım ilim ve akıldır. Benden sonrakiler, bizim aşmak zorunda oldugumuz çetin ve köklü zorluklar karşısında, belki gayelere tamamen eremedigimizi, fakat asla ödün vermediğimizi, akıl ve ilmi rehber edindigimizi tasdik edeceklerdir. Zaman süratle ilerliyor, milletlerin, toplumların, kişilerin mutluluk ve mutsuzluk anlayışları bile değişiyor. Böyle bir dünyada, asla değişmeyecek hükümler getirdigini iddia etmek, aklın ve ilmin gelişimini inkâr etmek olur. Benim, Türk milleti için yapmak istediklerim ve başarmaya çalıştıklarım ortadadır. Benden sonra beni benimsemek isteyenler, bu temel eksen üzerinde akıl ve ilmin rehberliğini kabul ederlerse, manevi mirasçılarım olurlar.”

MUSTAFA KEMAL ATATÜRK
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
cengiz-han
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 12 Jan 2008
Messages: 13616
Localisation: Paris

MessagePosté le: 30 Déc 2011 0:56    Sujet du message: Répondre en citant

Citation:


Cumhuriyet 10.12.2011

Ali Sirmen

Atatürk Neden ‘Out?’

Galatasaray Lisesi’nden iki sınıf büyüğüm, Mimar Doğan Hasol birden çok şapkası olan bir kişidir ki, bunlardan biri de yazarlığıdır.
Galatasaray’ın en başarılı yıllarında yöneticilik de yapmış olan D. Hasol, yıllarca gazetemizin spor sayfasında yazmış, sonra da ara vermişti. Cuma günü “Görüş” köşesindeki yazısını görünce çok sevindim ve bir nefeste okudum.

Çok ilginç olan yazı beni uzun uzun düşündürdü.
Doğan Hasol yazısında, internette rastladığı bir haber üzerine varlığını öğrenir öğrenmez yurtdışından getirtip okuduğu Arnold M. Ludwig’in Kentucky Üniversitesi tarafından yayımlanmış “King Of the Mountain: The Nature Of Leadership” (Dağın Kralı: Siyasal Liderliğin Doğası) adlı kitabından söz ediyor.

Doğan Hasol, söz konusu makalesinde, on kitabın yazarı olan, Kentucky Üniversitesi psikiyatri, onursal profesörü Arnold Ludwig’in, Atatürk’ü 20. yüzyılın en büyük siyasi lideri olarak nitelediğini, bu nitelemenin hangi kriterlere dayandırıldığını belirtiyor.

Aynı gün internetteki mektup kutuma, sınıf arkadaşım, emekli büyükelçi, eski milletvekili Onur Öymen’in bir iletisi düştü. Onur bu iletisinde Arnold Ludwig’in yanı sıra, Andrew Mango ile Amerikalı Austin Bay’in kitaplarından söz ediyor ve yabancılar Atatürk’ü yüceltirken bizde onu kötülemeye çalışanları hatırlatıyordu.

***

20. yüzyılın büyük siyaset bilimcilerinden Maurice Duverger de Kemalizmi bir üçüncü yol olarak önermiştir 1950’li, 60’lı yıllarda.
Mustafa Kemal’in 20. yüzyılda mazlum uluslar için bir örnek olduğu görüşüne ben de katılıyorum.

Bu görüşümün gerekçesi, Atatürk’ün büyük bir ideolog olması değil. Ama onun çabalarıyla, Rönesans’ın, reformun Aydınlanma’nın ve Fransız Devrimi’nin kazanımlarının, Batı ve Hıristiyan dünyası dışı toplumlar için de geçerli olduğunu göstermiş, bir anlamda, bugün Avrupalıların kendilerinin olduğunu haklı bir övünçle söyledikleri değerlerin evrenselliğini kanıtlamış olmasıdır.

Atatürk’ün ulusal liderliğinin yanı sıra, evrensel figür olmasına yol açan bu yanı azımsanacak türden bir başarı değildir.

Modelin Türkiye’deki encamı ve nedenleri ayrı bir inceleme ve tartışma konusudur.

Ancak görünen o dur ki, Atatürk modeliyle değerlerinin evrenselliğini kanıtladığı Batı’da son zamanlarda, biraz “out” duruma düşmüştür.
Bu olgunun nedenleri üzerinde kısaca durmak gerek.
Her şeyden önce belirtilmesi gereken, küreselleşen kapitalist dünyanın egemenlerinin insanlığın evrensel değerlerinin değil, ürettikleri malların ve sermayenin engelsiz yayılımını amaçladıklarıdır.

***

Uluslararası tekelci sermaye artık insan haklarının, demokrasinin, ifade özgürlüğünün yaygınlaşmasını hiç mi hiç umursamamaktadır.
Batı artık değerleri kendisininkine benzeyen değil, davranışları kendi çıkarlarıyla uyuşan toplumlar aramaktadır.

Eskiden, kapitalizmin bir tür demokrasiyi de zorunlu kıldığı dönemde, bu ikisi bir arada gider sanılıyordu. Ticaretin sağlıklı yürümesi için, hiç değilse sınırlı bir ölçüde de olsa, kimi değer benzerlikleri zorunlu görülüyordu. 1838 İngiliz Türk Ticaret Anlaşması’nı, 1839 Tanzimat’ın izlemesi rastlantı değildir.

Günümüz küresel dünyasının başta gelen kaygılarından değil artık demokrasi.

Tarihi deneyler, belirli bir teknoloji kullanımı hünerine sahip muhafazakâr değerlerini, Batı’nın çıkarları ile uyuşturmuş, evrensel kapitalizme uyumlu otoriter rejim modellerinin, Kemalizmin, evrensel değerler ile bağımsızlığı aynı anda savunan modeline yeğlenir olduğunu gösterdi egemenlere.

Bu ortamda, kimi çevreler için evrensel değerlere aldırmayan, ama uzlaşmacılıktan şaşmayan modellerin “in”, Atatürk’ün ise kimi çevreler için ulus devlet ile aynı anda “out” olması son derecede doğaldır.
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
cengiz-han
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 12 Jan 2008
Messages: 13616
Localisation: Paris

MessagePosté le: 25 Avr 2012 1:18    Sujet du message: Répondre en citant

Atatürk dans le sondage de l’armée britanique :

Who Was the Greatest Commander to Face the British?



cliquez sur l'image pour voter
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Raskolnikoff
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 09 Oct 2007
Messages: 3474
Localisation: Somewhere in the world

MessagePosté le: 25 Avr 2012 4:34    Sujet du message: Répondre en citant

https://ayral.wordpress.com/2012/04/24/ataurkun-yaveri-salih-bozokun-torunu-salih-bozok-dedesinin-anilarini-23-nisan-ulasal-egemenlik-ve-cocuk-bayrami-icin-cocuklarla-paylasti/

ATATÜRK’ÜN YAVERİ SALİH BOZOK’UN TORUNU “SALİH BOZOK” DEDESİNİN ANILARINI 23 NİSAN ULASAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMI İÇİN ÇOCUKLARLA PAYLAÞTI

ATATÜRK’ÜN YAVERİ SALİH BOZOK’UN TORUNU

“SALİH BOZOK” DEDESİNİN ANILARINI

23 NİSAN ULASAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMI İÇİN ÇOCUKLARLA PAYLAÞTI

Cüneyt AYRAL – Fransa



Siz dedenizi görmediniz, daha çok babanızdan dinlediniz, neler anlatıyordu?

Babam Cemil Bozok’un bu konuda bana aktardıkları büyük ölçüde, 1985 Mayıs’ında yayınladığı « Hep Atatürk’ün yanında » (Çağdaş Yayınları) kitabında da yer aldı. Çocukluğumun ilk evrelerinden beri bana anlatılan, dedemin Atatürk’ün ölümü ardından intihar girişimi. Abdülhamit’in devrilmesinden ardından önce Selanik daha sonra İstanbul’da Beylerbeyi sarayında tutukluluğu döneminde dedemin muhafız bölüğü komutanlığı, o dönemde babamın şehzade Abid efendiyle dostluğu, onun sünnet düğünü ve devrik sultanın babamı da oğluyla birlikte sünnet teklifine dedemin karşı çıkışı, daha sonra Vahdettin’e ve işgale karşı faaliyetten tutuklanan dedemle birlikte ünlü Bekir Ağa bölüğünde baba oğul mahpuslukları, milli mücadele sırasında ve sonrasında Ankara günleri, Mustafa Kemal’le Ankara garı yakınındaki komşulukları, Lâz Osman’ın tenkili,Latife hanımla ilgili hikayeler ve dedemin büyük bir iç burukluğuyla geçirdiği son yılları…Mahalle mektebinde öğrencilere dayak atmasıyla ünlü Kaymak Hafız hocanın lâfını da çok duydum. Bu yüzden, Mustafa Kemal’in okulu terkederek askeri okula yazıldığını, dedemin de onu izlediğini öğrendim.Benim dinlediklerim babamın anlattıklarıyla sınırlı değil. Çocukluğumun önemli bir bölümünü Sabiha (Yenen) halamın yanında geçirdim. Ata’nın hastalığının onulmazlığı anlaşıldığında, dedemin « Atatürk’süz bir dünyada yaşayamıyacağı » anlayışıyla doktorlara danışarak kalbine tabanca sıkmayı planlıyarak, gösterdikleri yeri tendürdiyotla işaretlediğini halamdan duymuştum. Kitaplarda yer almayan, ama bana gençliğimde babamın aktardığı bir olay beni etkilemişti. Ittihat ve Terakki Selanik’te gözaltında tuttuğu Abdülhamit’in öldürülmesine karar vermiş, infazi gerçekleştirecek ve kurayla belirlenecek subay sultanı öldürdükten sonra intihar edecekmiş. Dedem « kuraya gerek yok » diyerek gönüllü olmuş, ailesiyle vedalaşmış ama son anda emir geri alınmış. O dönemde Galatasatay Lisesi’nde okuyordum.Rus klasiklerine, çara ve otokrasiye karşı yaşamı hiçe sayarak savaşan nihilistlere yoğun ilgim vardı. Dedemin ilkeler konusunda kendine ve çevresine karşı çok katı, taviz vermez, ama aynı zamanda şen şakrak, hayata çok bağlı bir kişi olduğu da bana anlatıldığından, varlığını doya doya yaşama ve aynı anda inançları için ölümü yâni hiçliği göze alma ikilemini bütünüyle içselleştiren bir yapıda olduğu sonucuna varmıştım. Elbette, kendimi bildim bileli bana söylenen dedemin keskin Galatasaray’lılığı. Bu nedenle olsa gerek, tüm Bozok ailesi Galatasaray’lıdır. Babam, ölümüne kadar kulüp divan üyesiydi. Muzaffer amcam (Salih Bozok’un küçük oğlu) o camianın ünlü ismiydi.

Babanızda, dedenizin etkisi ve Atatürk anlayışı nasıldı? Size nasıl aktarıyordu?

Biraz genişleterek, babam ve yakın aile ortamını ele alalım. Babamın kitabında belirttiği gibi, Salih Bozok’un Atatürk’le çocukluktan başlayan yakın dostluğu yanısıra, akrabalık ilişkileri var. Hacı Salih ve Hacı İslam her ikisinin de dedesi. Her ikisinin en yakın dostları büyük dayım Nuri Conker. Bu üçlünün lideri Mustafa Kemal, ve hepsinin paylaştığı idealler, tüm aile içinde bize bugüne değin aktarılanlar.Söylem biraz « hamasi « olacak ama, çöken osmanlının enkazından, « Muasır medeniyet », yâni çağdaş uygarlık, batı standartlarında batıyla eşitlik temelinde egemen bir yeni Türkiye yaratmak. Bu çevrede « aydınlanma » felsefesi önemli rol oynuyor. Ulusal devlet anlayışı da elbette. Ayrıca, farklı etnik ve dinsel kökenlilerin bir arada yaşadığı Selanik’ten geliyorlar. Bu felsefenin temel direği laiklik. Din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılması, ve farklılıklarda karşılıklı saygı. Tüm aileden dinlediğim, Ata’nın önemli kararlar arifesinde farklı görüşlerle “istişare” ettiği, yâni danıştığı. Ailemizde de bu ilkeler günlük yaşamımız için de geçerliydi. Ulusal bir dava söz konusu olduğunda tek blok olmak gerekirdi, ama o zamanlar « gayri müslim azınlık » gibi görünenler içimizden biri, yâni bizim gibi yurttaşlar olarak irdelenir, ayrımcılık gözetilmezdi. Çocukluğumda etimizi kasap Dikran’dan, sütümüzü Bulgar Zlata’ nın dükkânından aldığımızı, elbiselerimizi koyu Galatasaray’lı Vartkes’e diktirdiğimizi, ve aile doktorumuzun Diamandopulos olduğunu anımsıyorum. Genç yaşımda, ailemiz içinde « Varlık vergisinin » facia olarak nitelendiğine tanık oldum. 6-7 Eylül olayları nefretle karşılandı. Buradan herşeyin toz pembe olduğu sonucu çıkarılmasın. Bugün geldiğim noktada, gözlediğim kadarı, ailem ve yakın çevresinin, ki buna kendimi de eklerim, Atatürk Türkiye’si kazanımlarını geri dönüşü olanaksız kazanımlar olarak gördükleri, ve demografik, sosyolojik gelişimi yeterince algılayamadıklarından duruma « müdahil » olmadıkları, bu konuda bir nevi rantiye oldukları sonucuna vardım. Gelişmenin, modernleşmenin, kalkınmanın sosyal boyutunu yeterince anlamadık, algılayamadık. Belki bana kızanlar olur, varsın olsun. Bir söz vardır, « doğa boşluk sevmez ». Bu boşluk, bizim yokluğumuzda şu an başkalarınca dolduruluyor.

Atatürk’ün anılarıyla geçen bir çocukluğunuz var, siz Atatürk’ü nasıl algıladınız ve nasıl düşünüyorsunuz? Bugünün çocuklarına bu konuda neler öğütlüyorsunuz?

Evlerimiz Atatürk’le doluydu. Resimler, salonda Atatürk’ün bronz büstü. Bir vitrin içinde Ata ile ilgili nesneler. Daha sonra, babam tarafından çoğu askeri müzeye konulmak üzere makbuz karşılığı İstanbul merkez komutanlığına teslim edildi. Daha sonra, babamın son dönemlerinde, bazı değerli belgeler, onun güvenini kazanan kimi « Ata tacirleri » tarafından gasbedildi ve merkantil amaçlarla kullanıldı. Bunu geçelim. Benim için Atatürk, karizması ve ilkelerini paylaşan güvenli dostlarıyla çağıyla uyum sağlayan saygın bir ülkenin temelini attı. Benim için en önemli kazanım, laiklik ve kadın hakları, yurttaşlık bilinci. Çocuklar konusunda « Kaymak Hafız » a dönelim, yâni eğitime. Babamın verdiği bilgilerle yazılmış bir çocuk kitabı var, « Bir Güneş Doğuyor » (Fikret Arıt, Kelebek yayınevi, 1981). Atatürk’ün çocukluk yılları. Burada küçük Mustafa, arkadaşlarına « bir gün dayak ta kalkacak okullardan, çocukların mintan ve şalvarla okullara gitmeleri de kalkacak, erkeklerin, kadınların önünde yürümeleri de kalkacak » der. Çocuklara naçizane öğütüm, Ata’nın temelini attığı çağdaş eğitimden ödün vermemeleri, bilimi, pozitif, aydın düşünceyi benimsemeleri, değişik, farklı görüşleri inceleyip tarttıktan sonra kendi yollarını çizmeleri.

Dedenizden size kalmış en güzel anıyı bizimle paylaşır mısınız?

Birbiriyle bağlantılı iki anıyı paylaşırım. Dedem, Selanik’te genç subayken, babasının atı üstünde aklına estiği zaman evin holünden geçer kendisini aynada görmek üzere evin asma katına çıkarmış. Bir gece, rakı muhabbeti ertesi, ilerlemiş bir saatte, bando eşliğinde arkadaşlarından birinin sırtında eve gelmiş, cümbüşü müzisyenlerle birlikte evde sürdürmüşler. Bu olayı bana halam anlatmıştı. Çok sonra, Kusturica’nın « Underground » filminde Bregovic bandosu eşliğinde aynı sahneyi izler gibi oldum……Tipik Balkan ve Rumeli dedim, kendi kendime…..

Sizce bugün Türkiye’de Atatürk ve onun yaptıkları doğru algılanıyor mu?

Uzun yıllar, ki bu benim çocukluğumu da kapsar, Atatürk düşmanı denize döken mavi gözlü sarışın dev olarak nitelendi. Yaptıklarının özü ve temel görüşleri perdelendi. En önemlisi, insani boyutu göz ardı edildi. Örneğin, Can Dündar’ın « Mustafa » filmi hem laik hem laiklik karşıtı çevrelerden tepki aldı. Orada Atatürk, bir CHP kurultayında « Biz ilhamlarımızı gökyüzünden değil, hayatın içinden, bilimden alıyoruz » der. Meselenin özü budur. Dünya ve ülke tarihine damgasını vurmuş bir kişi duygu ve tutku planında irdelendiği sürece yaptıkları doğru algılanamaz, naçizane kanımca.

http://www.yurtgazetesi.com.tr/icerik/10791/ilhamimiz-bilim.html
_________________
Родион Романович Раскольников
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Raskolnikoff
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 09 Oct 2007
Messages: 3474
Localisation: Somewhere in the world

MessagePosté le: 25 Avr 2012 14:06    Sujet du message: Répondre en citant

Atatürk yalan mıydı?

Cüneyt AYRAL

Türkiye’de devam eden pek çok davada, tutuklu ve tutuksuz yargılanmakta olan yüksek rütbeli subayların pek çoğu “darbeye teşebbüs” suçu ile itham ediliyorlar ve bu nedenle yargılanmaktalar.

Yapılmış ya da tasarlanmış tüm darbelerin gerekçesinde, Atatürk'ün kurduğu ve temellerini belirlemiş olduğu, Lâik Demokratik Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni korumak ve kollamak var.

Yani yapılmış ya da tasarlanmış olan darbelerin hepsi “Atatürk Türkiye’si” diye de adlandırılan, devleti koruyup kollamak adına yapılmış. Darbeciler ve darbe tasarladığı iddia edilenler geçerliliğini buradan aldıklarını savunmuşlar.

Þimdi burada, yurtdışında aydın olan, Türkiye’yi dünden bugüne izleyen pek çok buralı insan ve bir kısım gazetecinin sormakta olduğu bir soru var: “Bunca yüksek rütbeli subaydan bir tanesi çıkıp da mahkemelerde neden söylemiyor, acaba yapmış oldukları ya da kalkışacakları darbenin ATATÜRK TÜRKİYE’SİNİ KORUMAK amacıyla yapıldığını ya da planlandığını?”

Dava adamı olmak, davası için sonuna kadar direnmek gibi bir anlayış var Batılı ülkelerde. Bunun örneklerini biz de gördük Türkiye’de, davası için darağacına kadar gitmiş insanları yaşamadık mı? Ancak şimdi, sorulan bu soru karşısında ben “onca tutuklu subay adına” ne diyeceğimi bilemiyorum. Demek ki dillerine doladıkları “Atatürk ilke ve devrimleri” onlar için yalanmış !

(Burada yapılmış ya da tasarlanmış darbeleri onayladığım gibi bir algılama olmaması için söylemekte yarar umuyorum, çünkü kim neyi nasıl isterse öyle algılıyor son zamanlarda, ben darbelere her zaman karşı oldum, ancak ilkesizliğe ve yaptığı işin arkasında duramamaya da karşı olduğum bir başka gerçek)

Yurtdışında karşılaştığım sorulara cevap vermekte çok zorlanıyorum. O kadar aklı başında soru ile karşılaşmaya alışık değiliz biz...

Birbirine girmiş Arap ülkelerine demokrasi dersi veren bir ülkenin, seçilmiş milletvekillerinin nasıl olur da hapiste olduğunu soruyorlar, tabii hapiste olan onca genç üniversite öğrencisini, gazeteci ve yazarı da soruyorlar. Ne diyeceğimi bilemiyorum !

Avrupa Birliği’ne girebilmek için bunca heyecanlı olmuş olan bir ülkede bu heyecanın sistematik olarak azaltılmasının nedenini de soranlar var. Kısaca “sizin yüzünüzdendir” deyip atlatıyorum bu soruyu, çünkü verecek cevabım yok.

Yahu sizin memlekette, tekke ve zaviyeler kapatılmamış mıydı? Cemaatler vb. dini örgütlenmelerin siyasete karışmaları yasak değil miydi? Nedir bu herkesin dilindeki Fethullah Cemaati? Diye de soruyorlar, ben de, “eh olur böyle şeyler, geçer nasılsa” deyiveriyorum. Ne diyeyim?

Kısacası soru çok, verecek cevap pek yok !.. Bu durumu düşünmemiz gerekmiyor mu?

http://www.yurtgazetesi.com.tr/icerik/10729/cuneyt-ayral-ataturk-yalan-miydi.html
_________________
Родион Романович Раскольников
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Raskolnikoff
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 09 Oct 2007
Messages: 3474
Localisation: Somewhere in the world

MessagePosté le: 20 Mai 2012 14:51    Sujet du message: Répondre en citant

Atatürk Suçlu!.."
*
Sağa sola bakıyorum, gazete, kitap, dergi okuyorum; Atatürk'e saldırı, taşlama, yergi, eleştiriden geçilmiyor; anlıyorum ki Atatürk büyük suç işlemiş...

Niçin?
*
Çünkü dünya görüşünde, evrene bakış felsefesinde, ideolojik içeriğinde 'Aydınlanma' yı yeğlemiş Atatürk, 'Akıl inançtan, bilim dinden bağımsızdır' demiş. A benim canım Mustafa Kemal'im, uygarlığın ışığına neden yüzünü dönersin? İran'a bak, Suudi Arabistan'a bak!.. Bırakaydın, bağnazlığın dipsiz kuyusunun bostan dolabında dönenseydik. En büyük suçunu 'Gerçek yol gösterici bilimdir' diyerek işledin.

Atatürk suçlu...

"Vatanın bağrına düşman dayamışsa hançerini" Gazi Paşa görmezlikten geleydi; "İngiliz muhibbi" olaydı, "Amerikan mandacılığı" na sarılaydı; "Ya istiklal ya ölüm" deyip ortalığa atılarak pişmiş aşa neden soğuk su kattı?

Atatürk suçlu...

Osmanlı, Sevr Antlaşması'nı kuzu kuzu imzalamışken bizlere Konya Ovası yetmez miydi? Denizi zaten sevmeyiz, dağların gerisine çekilip bozkırda otururduk. Eloğlu vatanın minarelerine çan takar, bizim cami yaptırma dernekleri de Haymana bölgesinde çalışmalarını yoğunlaştırırdı. Nemize gerek İstiklal Savaşı? Nemize gerek İzmir, Aydın, Edirne, Çanakkale, İstanbul? Nemize gerek Lozan, a Mustafa Kemal Paşa?

Atatürk suçlu...

Sevgili Mustafa Kemal, kadın hakları senin neyine? Bak, şimdilerde genç kızımız başına türban dolarken sana da verip veriştiriyor. Yurttaşlık Yasası çıkardın, erkek karısını iki sözcükle boşayamıyor; ama kadın kara çarşafa girip sana beddua ediyor. Hukuk devrimini neden yaptın Kemal'im?

Atatürk suçlu...

Çünkü cumhuriyeti ilan etti. Haydi padişah efendimize kıydı, hilafete neden dokundu? Laik devletten daha büyük günah olur mu şu dar-ı dünyada Gazi Kemal'im?..

Atatürk suçlu...

Osmanlı'nın cengâverliğinden bizi soyutladı; 1923'ten bu güne "Yurtta barış, dünyada barış" diye yaşamak erkekliğimizi öldürmedi mi? Biz korkak mıyız a Gazi Paşa? Savaşçılıktan nasıl vazgeçeriz? Senin en büyük suçun barışçılık değil mi?

Atatürk suçlu...

Çünkü 1923'te kurulan cumhuriyete 1925'te başkaldıran Þeyh Sait 'e el sürmeyecekti; hilafetçi Said-i Nursi 'yi başkente buyur edip devletin başına oturtacaktı. On bir yıl süren savaşlardan sonra temelini attığı devleti, İngiliz işbirlikçisi şeyhlere, aşiret reislerine, seyyitlere lokma lokma sunarak, parça parça edecekti. A benim Mustafa Kemal Paşam, ayaklanmalara karşı neden beyaz teslim bayrağını çekmedin de üstlerine yürüdün?

Atatürk suçlu...

Öyle bir cumhuriyet kurmuş ki, bir türlü yıkılmıyor. 21'inci yüzyıla yaklaşıyoruz, devleti Amerika'ya teslim edemedik, parçalayamadık; bu yüzden Gazi'ye çok kızıyoruz, cumhuriyetin harcını sağlam karmış diye öfkeleniyoruz.

Atatürk suçlu...

Yetmiş yıl önce bağımsız bir cumhuriyet kurmuş, bize bırakmış; yarım yüzyıldan beri laik cumhuriyeti çağdaş demokrasiye yakışır bir düzeye getiremedik; bu yüzden öfkelendikçe yarım yüzyıl öncesine dönerek Atatürk'e veriştiriyoruz.

Atatürk suçlu...

Çünkü canım Mustafa Kemal, bizim adam olacağımızı sandı, biz cüdam olduk; başımızı dik tutacağımıza, Ortadoğu'da "süper yabancı devlet" in taşeronluğuna soyunduk; içimizdeki aşağılık duygusunu Atatürk'ü eleştirerek gidermeye çabalıyoruz


İlhan Selçuk —
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
murat_erpuyan
Admin
Admin


Inscrit le: 30 Jan 2006
Messages: 11178
Localisation: Nancy / France

MessagePosté le: 09 Nov 2012 23:58    Sujet du message: Répondre en citant

Citation:


Atatürk niye tartışılıyor?

Zülfü Livaneli
Vatan Gazetesi 28.11.2011

Ey sağduyulu insanlar: Hiç dünyada böyle bir şey gördünüz mü? 1938’de vefat etmiş bir liderin bu kadar tartışıldığını, her gün köşe yazılarına konu edildiğini, taraftarlarıyla karşıtlarının kanlı bıçaklı olduğunu hatırlıyor musunuz?

Dünyada böyle bir örnek var mı?

Amerikan basını kendi liderlerini unutmuş durmadan Atatürk’ü yazıyor, Fransız basınında De Gaulle’den çok Atatürk adına rastlanıyor, Britanya’da adı, Churchill’den fazla geçiyor.

Bu size garip gelmiyor mu?

Bütün dünya niçin işi gücü bırakmış da 130 yıl önce Selanik’te doğmuş olan bir Osmanlı çocuğuyla ilgileniyor? Dertleri onun tarihteki rolünü anlamak mı (bize bu kadar meraklı olduklarını hiç sanmıyorum) yoksa işin içinde başka bir iş mi var?

Birazcık aklı olan herkes, bu işin durup durup neden köpürtüldüğünü merak etmez mi?

Eder elbette.

İşte benim cevabım:

Türkiye Cumhuriyeti anormal şartlar altında oluşmuş bir ülkedir. İmparatorluğun Batı tarafından planlı bir şekilde çökertilmesinden sonra Balkanlar, Orta Doğu ve Kafkasya’daki Müslüman Osmanlı tebaası, son kale olarak Anadolu’ya göçtü. Bu -kılıç artığı- insanların kültürleri, âdetleri, yaşam biçimleri farklıydı. Bu büyük farklılıklar, Anadolu’da zaten karmakarışık olan etnik ve dini yapıya eklenince, acayip bir karışım doğdu.

O ‘karışım’ın hayatta kalabilmesinin ve bir arada yaşayabilmesinin tek şartı, yeni bir ulus ve yeni bir devlet oluşturmaktı.

Bu iş başarıldı ama Batı’daki gibi, zaten var olan homojen bir ulus, bir devlet yaratmadı. Tam tersine, yeni devlet bir ulus yarattı.

Bu karmakarışık yapıdan bir ulus yaratan iradenin başında ise Mustafa Kemal vardı. Ernest Renan, “Hiçbir ulus devlet, geçmişi çarpıtılmadan yaratılamaz“ der. Türkiye Cumhuriyeti de bunun dışında değildi elbette. Tarihi kendine göre yeniden yazdı, içinden çıktığı Osmanlı’yı hain ilan etti, Ziya Gökalp adlı Kürt asıllı bir düşünürümüzün ortaya attığı “Türkçülük tezi”ne aşırı bir önem atfetti; yani bir sürü aşırılık yaptı.

İstiklal Mahkemeleri’nin adaletsizliği ise bu aşırılıkların en acıklı örneklerine imza attı. (Mesela Orhan Kemal’in babası Raşit Kemali Bey, bu mahkemelerde görev yaptığı zaman, akşam yemeği sırasında asi sandığı birçok kişinin idamına karar verdiğini, hükmün hemen infaz edildiğini, oysa ertesi sabah bunların zavallı at hırsızları olduğunun anlaşıldığını doğrulamıştır.)

Kâzım Karabekir, Ali Fuat Cebesoy gibi İstiklâl Harbi kahramanlarına yapılan muamele de korkunçtur.

Dersim de bir zulümdür.

Elbette ki aradan bunca yıl geçtikten sonra bunları konuşacak ve yanlış uygulamaları eleştirerek demokrasimizi olgunlaştıracağız.

Buna aklı başında kimse itiraz etmez.

Ama bugün esen rüzgârlar, bunu amaçlamıyor. İstedikleri tek bir şey var, Mustafa Kemal Atatürk’ü, Hitler gibi bir cani haline getirmek.

Çünkü bunu başardıkları gün, Türkiye Cumhuriyeti gayri meşru hale gelecek. Nasıl Hitler’in III. Reich’ı gayrı meşru ilan edildiyse, “bir caninin kanla kurduğu T. C.” de o hale sokulacak.

Bazılarının bilinçli, bazılarının ise bilinçsiz olarak girdikleri yol bu.

***


Bilirsiniz; camilerde kubbeleri bir tek kilit taşı tutar. Bu taşı çekerseniz, ona yaslanmakta olan diğer taşlar gümbür gümbür çöker.

Mustafa Kemal, bu cumhuriyetin kilit taşıdır. Çünkü devlet ve ulus, onun iradesiyle kurulmuştur. Cumhuriyeti yıkmak isteyenler ise bu gerçeği, yani ülkenin Aşil topuğunu çok iyi bilmektedirler. Atatürk’ü Miloşeviç gibi bir suçlu haline getirebilmek için gösterdikleri bu sabırsız iştahın sebebi budur.

***


Atatürk’ü yıkmak, onun dayandığı üç unsuru devirmekle mümkün olabilirdi. Neydi bu üç unsur?

Partisi, ordusu ve halktaki sevgi.

Önce partiyi yıktılar. Cumhuriyet Halk Partisi kâğıt üstünde varlığını sürdürüyor ama artık kesinlikle aynı parti değil. CHP’nin yerinde yıllardır yeller esiyor.

İkinci sütun olan ordu ise perişan. Bunu sadece son dönemlerdeki duruma bakarak söylediğimi sanmayın sakın. Bu ordu yıllar önce, (Atatürk’ün vasiyetine aykırı olarak) iç politikaya, darbelere, işkencelere bulaştığı, Güneydoğu’daki savaşı bilerek uzatanları içinde barındırdığı ve emperyalizmin hizmetine girdiği gün bitmişti. AKP sadece, bu bitmiş kuruma son darbeyi indirdi.

Atatürk’ün üç dayanağından parti ve ordu bitirildikten sonra, sıra üçüncü ayağa geldi. Yani onu sevenlerin kalbindeki yeri. Þimdi oyunun bu son perdesi oynanıyor. Mustafa Kemal’i itibardan düşürme gayretleri sergileniyor. Bir devrim döneminde ortaya çıkan bütün fenalıklar, suçlar, kabahatler ona yüklenmeye çalışılıyor.

Bu da başarıldığı gün, bilin ki Türkiye Cumhuriyeti çökmüştür.

***


Bazı mesajlarda bana diyorlar ki: “Yahu bu rejim sana kötülük etmedi mi, ordu genç yaşında seni hapislerde süründürmedi mi, evini barkını yıkmadı mı, mahkemeler seni yargılamadı mı, albümlerini yasaklamadı mı, merkez basın seni kaç kere lince tabi tutmadı mı? Nasıl olur da bu düzeni savunursun?”

Sevgili arkadaşlar; doğrudur, haklısınız. Türkiye’deki zalim rejimin acılarını en çok çekenlerden birisi benim. Yapılanları anlatsam kitaplara sığmaz. Hayatım bu zulüm rejimine karşı mücadele ederek geçti. Ama hükümetlere, cuntalara karşı mücadele etmek başka, ülkeyi yıkmaya çalışmak başka. Ben hiçbir zaman ‘vatan haini’ olmadım. O cuntalardan, generallerden, başbakanlardan, polis şeflerinden çok daha fazla sevdim bu memleketi. Karşılıksız sevdim, kötülük gördüğüm halde sevdim. Gerçek yurtseverler bizleriz. Bu yüzden; ülkeyi yıkmak için Mustafa Kemal’i itibarsızlaştırmak oyununa karşı çıkıyorum.

Siz 12 Mart’ta, 12 Eylül’de, ordu yüzüne Kemalist maskesi takmışken benim hiç Atatürk’ten söz ettiğimi duydunuz mu?

Elbette duymadınız. Çünkü o zaman iktidar kendisine Kemalist diyen zalim bir grubun elindeydi. Atatürk’ü övmek ödüllendiriliyordu, buna tenezzül edemezdim.

Ama şimdi oyun farklı. Dün Mustafa Kemal’i eleştirmek tehlikeliydi, bugün ise onu savunmak.

Ama benim de, tehlikeli bile olsa gerçeği söylemek gibi bir huyum var. Ne yapayım!



Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Raskolnikoff
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 09 Oct 2007
Messages: 3474
Localisation: Somewhere in the world

MessagePosté le: 10 Nov 2012 10:08    Sujet du message: Répondre en citant


_________________
Родион Романович Раскольников
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
ipso_facto
Spammer
Spammer


Inscrit le: 04 Mai 2006
Messages: 514
Localisation: Kaçkar Mountains

MessagePosté le: 10 Nov 2012 17:13    Sujet du message: Répondre en citant

Kurdugun Cumhuriyetin bugünkü basbakanin ve onun bakanlarinin getirdikleri yasaklara ragmen bugünü saygiyla aniyoruz.
Uzak doguda, kendi kusurlarini görmeksizin demokrasi mavallari okumakla geçirmekle mesgul ola dursunlar...




Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
SelimIII
V.I.P
V.I.P


Inscrit le: 30 Aoû 2007
Messages: 2996
Localisation: Paris

MessagePosté le: 10 Nov 2012 19:36    Sujet du message: Répondre en citant

Olumunden 74 yil sonra hala umut olan baska bir lider var mi?

Bugun, 10 Kasim 2012 de yine 2 Turkiye vardi. AKP'nin boldugu iki Turkiye. Cumhuriyet tarihinde ilk kez bir basbakan 10 Kasim da kendisini davet ettirerek Brunei gidip Anitkabir'e gitmekten kaçti...

Iste iki Turliye imajina birer kare :

Hiç kimsenin gormedigi iki isci 9.05'te içtenlikle saygi durusu yaparken AKP'nin simdilik açikca soyleyemedigi istegini kendine insan haklari ismini yakistiran dernek tarafindan dile getirilmis ikinci karade...



*



Uploaded with ImageShack.us
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
avci1979
Advanced Expert
Advanced Expert


Inscrit le: 07 Jan 2008
Messages: 333
Localisation: Belgique/Turquie

MessagePosté le: 10 Nov 2012 22:32    Sujet du message: Répondre en citant

image insultante & diffamatoire est effacé par l'administrateur.



Lui aurait autorisé les mariages gays, vivre la liberté d'expression, la liberté de choisir le sexe qu'on veut, chien chat, arbre.
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Montrer les messages depuis:   
Poster un nouveau sujet   Répondre au sujet    Forums d'A TA TURQUIE Index du Forum » Coup de Coeur / Coup de Gueule Toutes les heures sont au format GMT + 2 Heures
Aller à la page Précédente  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8  Suivante
Page 3 sur 8

 
Sauter vers:  
Vous ne pouvez pas poster de nouveaux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas éditer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas supprimer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas voter dans les sondages de ce forum


Powered by phpBB v2 © 2001, 2005 phpBB Group Theme: subSilver++
Traduction par : phpBB-fr.com
Adaptation pour NPDS par arnodu59 v 2.0r1

Tous les Logos et Marques sont déposés, les commentaires sont sous la responsabilités de ceux qui les ont postés dans le forum.