Forums d'A TA TURQUIE

[murat_erpuyan]

Personne n'en parle ?!!!

[murat_erpuyan]

France sera champion !



Uploaded with ImageShack.us

[Raskolnikoff]

A force de regarder les matches, on n'a pas le temps d'en parler!!!!
J'écris ce court message pendant la mi-temps Honduras-Chili....et les jours se suivent à ce rythme....pour nous les opiomanes du ballon rond et les victimes du vuvuzela!!!!La crise, les inondations, les marrées noires, les guerres et les révolutions, la famine en Afrique et ailleurs, les bébés phoques, les crimes passionnels et d'honneur...rien à foutre!!!
Vive le foot!
_________________
Родион Романович Раскольников

[cengiz-han]

Allez tango & foot ça rime bien !

[Raskolnikoff]

Franchement, je me suis régalé hier soir.....Los Muchachos, dont ce cher petit Giovanni, alias Jo, Dos Santos, ont eu une victoire plus que méritée, tandis que les compatriotes ont sombré dans un jeu sans âme ni motivation. De scandale en scandale, entre putes et hôtels de luxe, pour résumer brièvement, l'actualité peu footballistique des bleus au ras des pâquerettes n'enchantait plus beaucoup de monde, et il est temps qu'une nouvelle génération plus portée sur le sport et la compétition, que le fric et le froc émerge dans le pays. En attendant, la fête continue en Afrique du sud, entre le concert des vuvuzela et le festival latino-américain, avec les Diego super-stars, Forlan sur le terrain, Maradona sur le banc par exemple.....
A suivre...
_________________
Родион Романович Раскольников

[cengiz-han]

Eh bein ces bleus apportent de l'eau au moulin d'extrême droite... Honteux. Donc je vous invite à signer la pétition pour que ces footballeurs hautement imbus de leur personne remboursent les primes touchés au football amateur :

http://www.rmc.fr/front_office/static/petitions/bleus/home.html


(Le site a l'air d'être bloqué) !

[Raskolnikoff]

Moi je voudrais que la FFF (fédération française de foot) annule la licence des joueurs comme Anelka pour qu'ils ne puissent plus jouer ailleurs, ni en France ni à Chelsea par exemple, et qu'ils remboursent les frais que la fédé a du débourser pour eux.. Nos seulement ils sont nuls sur le terrain, mais de vrais loubards. On est très loin de la classe des joueurs de l'équipe de France d'antan, des Platini, Rocheteau, Giresse, Battiston.....
Quand Ribery ou Evra parlent, c'est cata..ils n'arrivent pas à aligner deux phrases correctes en français. Pauvre France qui se fait représenter par de pareils "machins".....
_________________
Родион Романович Раскольников

[cengiz-han]

[Raskolnikoff]

"Le Temps" de Genève :

mercredi23 juin 2010

L’enterrement de seconde classe
Par Simon Meier, Bloemfontein

Français et Sud-Africains, unis dans la détresse et la médiocrité, quittent la compétition dès le premier tour. Double fiasco dans une ambiance crépusculaire

Bloemfontein. Littéralement, la «fontaine des fleurs». Parfait pour un enterrement. Il y en eut deux pour le même prix, au terme d’un France-Afrique du Sud crépusculaire. Au bout du compte, une couronne sans éclat pour les Bafana Bafana, vainqueurs 2-1 mais éliminés à la différence de buts et à distance par le Mexique; et une gerbe ultime pour les Bleus de Raymond Domenech, par eux-mêmes désespérés, jusqu’à la nausée.

«Le premier mot qui me vient, c’est la tristesse», dira le désormais ex-sélectionneur national, juste après son 79e et dernier match dans le costume – record de Michel Hidalgo (75) battu. «Je suis dans la douleur et la détresse, comme les supporters, comme tous ceux qui, comme nous, aiment l’équipe de France et qui auraient voulu que le rêve se réalise.» Tout cela se termine dans une vieille tente en plastoche, façon baraque à frites. Dehors, lesdits supporters hurlent à la honte. Et les vuvuzelas sud-africaines résonnent comme les trompettes de la mort.

Mardi en fin d’après-midi à Bloemfontein, il y avait deux rêves. Celui des Bleus, alignés dans une configuration tactique inédite (le 1-1-1-1-1-1-1-1-1-1-1) et contraints à s’imposer sur une marge confortable, s’est évanoui très vite. Vingtième minute: le gardien Hugo Lloris se troue sur un corner et Bongani Khumalo ouvre le score. Vingt-septième: Yoann Gourcuff, de retour «en grâce», flanque son coude dans la figure de Macbeth Sibaya et laisse ses partenaires à dix. Trente-septième: la défense hexagonale boit la tasse et Katlego Mphela en profite pour doubler la mise. Amen.

De quoi alimenter le second rêve du jour, celui des Bafana Bafana. Parce qu’à 2-0 à la mi-temps, sachant que l’Uruguay a pris l’avantage devant le Mexique, il ne reste que deux banderilles à planter dans la défense française pour provoquer l’impossible. Tout le monde y croit et si le tir de Mphela avait atterri ailleurs que sur le poteau de Lloris (51e), qui sait… Une noyade totale des Bleus aurait pu constituer une inespérée bouée de secours. Mais non. Un brin revitalisée par les entrées de Florent Malouda – il réduira le score à la 70e – et de Thierry Henry, la France réalise sa meilleure mi-temps du tournoi. Et l’Afrique du Sud, décidément trop médiocre, devient le premier pays organisateur à quitter sa Coupe du monde dès la phase liminaire.

Double enterrement à Bloemfontein, donc. «J’ai été très heureux de travailler avec les garçons», dira Carlos Alberto Parreira, les larmes aux yeux. L’unique génie du technicien brésilien aura été de parvenir à persuader tout un peuple qu’il pouvait compter sur une équipe valable. Alors que non. Son homologue et lui réussiront même, histoire d’égayer la chute, à se faire la gueule: «Il a refusé de me serrer la main parce que, selon lui, j’avais dit du mal de la France après sa qualification contre l’Eire, mais je ne m’en souviens pas», tentera d’expliquer Parreira.

Revenons aux choses sérieuses. Raymond Domenech, seul, si seul à l’heure de rédiger l’épitaphe: «C’est la fin d’une aventure de six ans, exceptionnelle dans les deux sens, avec des bons moments et des plus difficiles pour tout le monde.» Un à un, le sélectionneur le plus mal-aimé de l’histoire a serré la main de ses joueurs à leur sortie du terrain. Pourquoi? «C’était le seul moment où je pouvais les saluer parce qu’après, chacun se disperse avec ses obligations. Je ne leur ai rien dit, je voulais juste les regarder dans les yeux pour leur montrer que j’ai compris ce qu’eux aussi ont vécu.»

Un cauchemar, tout simplement, avec eux-mêmes dans le rôle des fantômes. «Maintenant, il va falloir être dignes, assumer, prendre sur nos épaules la déception du public et de l’ensemble du football français, qui a beaucoup souffert», reprend Domenech, manifestement éprouvé – on le serait à moins. L’ensemble du football français, c’est aussi les sponsors et partenaires, les médias, qui perdent beaucoup d’argent dans l’aventure. Et l’honneur, a-t-il un prix? Le rachat, c’est combien? «Nous renoncerons à toutes nos primes», annonce Patrice Evra, chevaleresque.

Raymond Domenech aimerait s’enfuir. Une dernière question l’en empêche, assez vacharde: comment envisagez-vous votre retour au pays? «Depuis longtemps, je ne me suis pas préoccupé de mon propre sort», répond le Lyonnais. «Je me soucie de l’avenir de l’équipe de France, dont je deviens maintenant le premier supporter. Je serais le premier heureux à ce que les choses se remettent en place. Je souhaite bonne chance et beaucoup de bonheur à mon successeur [Laurent Blanc]. Je souhaite une longue vie à l’équipe de France.»

Voilà une excellente façon de mettre un terme à la cérémonie. L’homme qui a tant cristallisé la haine ces dernières années se lève et prend congé. Il vient de livrer sa dernière conférence de presse d’après-match à la tête de l’institution tricolore. A la tristesse, forcément, se mêle le soulagement. Parce que Raymond Domenech pourra enfin reposer en paix.
_________________
Родион Романович Раскольников

[murat_erpuyan]

Et l'Espagne champion du Monde !
Bravo.

La Turquie n'a même pas pu faire le voyage pour l'Afrique du Sud et la France est rentrée au pays d'une manière extrémement désagreable...

J'ai eu une pensée pour Besiktas. Qd Del Bosque était arrivé à Besiktas j'ai pensé que celui-ci allait faire décoller l'équipe... Mais il a été viré !!!

A présent il est champion du monde !

[cengiz-han]

C'est vrai que le sport n'est pas dans les favoris des forumeurs de ce site...

A la remarque d'Erpuyan (Del Bosquet) ajoutons Ertugrul. Il a été viré et devenu champion de la ligue turque avec Bursaspor.

Sacré Besiktas.

[murat_erpuyan]

Bien qu'en turc il m'a semblé plus judicieux de placer deux articles en langue turque sur ce topic en relation avec la Coupe du monde.

1-
Dünya Kupası’nın Ardından
DOÐAN HASOL - Cumhuriyet 15.07.2010

Bir Dünya Kupası daha geride kaldı. Þampiyonaya damgasını vuran olayları şöyle bir gözden geçirelim.

Güney Afrika’da yapılan karşılaşmaların hâkim sesi, bir çeşit yerel zurna olan vuvuzela zırıltısıydı. Yalnızca statlardakiler değil, televizyon başındaki bütün izleyiciler bu zırıltıdan yakınır oldu. Ne var ki FIFA’nın yerel renk saydığı vuvuzela, şampiyonanın sonuna kadar egemenliğini sürdürdü. Þimdi korkumuz, vuvuzela modasının bütün dünyada yaygınlaşması tehlikesi olmalı, zira uğultusu hâlâ kulaklarımızda...

Þampiyonanın başarılı kıtası Avrupa’ydı. İlk üçü Avrupa takımları oluşturdu: İspanya, Hollanda ve Almanya... Öte yandan, Avrupa’nın futbolda iddialı ülkeleri, Fransa, İtalya ve İngiltere de düş kırıklığı yaratanlar arasındaydı. Onlara Güney Amerika’dan Brezilya ve Arjantin’i eklemek gerekiyor. Sonuçların, futbolda başarının lafla ya da boş iddialarla gelmediğini, disiplinli, programlı, sistemli çalışmalara dayandığını açıkça ortaya koyduğunu söyleyebiliriz.

Bu şampiyonada biz seyirciydik. Þampiyonanın eleme turlarındaki boş iddialarımız, böbürlenmelerimiz ve büyük laflarımız hiçbir işe yaramadı. Sonuçta, Güney Afrika yolu Türkiye’ye kapanıverdi. Böylece biz izleyici olduk; Alman takımının Türk asıllı oyuncusu Mesut Özil’le avunmaya çalıştık. Kulüplerimizden kovarak uzaklaştırdığımız Joachim Löw ve Vicente del Bosque’nin bize verdikleri dersi ibretle izledik.

Oynanan futbol kulüp takımlarınınkinin gerisindeydi. Yaşanan deneyim, en seçkin oyuncularla bile kısa sürede tam bir birliktelik kurulmasının, bir takım yaratılmasının kolay olmadığını gösteriyor. Futbol her şeyden önce bir takım oyunu ve başarı ancak iyi bir takım oluşturmakla sağlanabiliyor.

Bu yargıyı özellikle bugünlerde, yerlileri bir yana itip gösteriş uğruna yabancı futbolcu transferi adına her türlü hesapsızlığı göze alan kulüplerimiz için bir kez daha dile getirmek istiyorum.

Bu yarışın bir başka boyutu, takımların kuruluşundaki küreselleşme olgusunun göze çarpar etkisiydi. Ulusal takımların kadroları gelenekçi anlayıştan giderek uzaklaşıyor. Yabancı oyuncu transferlerinin yalnızca profesyonel kulüpler için söz konusu olmadığı, ulusal takımlar için de geçerli olduğu görülüyor. Ana hedef, olanakları kullanarak iyi bir takım oluşturmak ve sonuçta kazanmak haline gelmiş.

Dünya Þampiyonası’nın sözü çok edilen renkli bir aktörü de bilici ahtapot Paul oldu. İki buçuk yaşındaki Paul, birçok maçın galibini önceden tahmin etti. Þimdi hayvanat bahçesindeki işlevinin dışında daha önemli görevler üstlenmesi, örneğin, dünyanın şaşkın gidişi karşısında politikacılara yol gösterici olması beklenebilir.

Futbol tutkusu bir ay boyunca bütün dünyayı sardı.

Fransa Cumhurbaşkanı takımının elenmesine kızdı. Kimi savlara göre, Almanya’yı eleyerek finale yükselen İspanya’da bu tarihi başarı, krizdeki ülke ekonomisini kurtardı. Forma ve bayrak satışlarıyla yüksek kazanç elden eden İspanyollar, ülkelerine gelen turist sayısında da önemli ölçüde artış sağladı. İç piyasada otellerin doluluk oranı artarken, reklam, iletişim ve gıda sektörleri ülke ekonomisini canlandırdı. Hatta zafer sonrası ülkedeki gergin siyasal ortam yumuşadı. Hollanda ve Almanya’da ise hayaller yıkıldı. Bize gelince... Bir süre için toplumumuzu dertlerden, politik çekişmelerin sinir bozucu zararlı etkilerinden, gerilimlerden biraz olsun uzaklaştırdığı için çok yararlı oldu. Bu arada TRT de hiç değilse maç yayınları sürelerince izlenebilirlik kazandı.

2010 Dünya Kupası uzun yıllar, vuvuzela ve bilici ahtapot Paul ile birlikte anılacak.

2-

Maazallah!..
ALİ SİRMEN - Cumhuriyet 11.07.2010

Sevgili,
Bu gece şampiyonun belirleneceği son dünya kupasından, vuvuzela denen meret yüzünden, öncekilerden çok daha az keyif aldığımı, hatta çoğu zaman maçları izlerken sinirlendiğimi, zaten pek iyi düşüncelerle dolu olmadığım Güney Afrika ile ilgili düşüncelerimin daha da karardığını söylemek isterim.

Tabii, olumsuz düşüncelerim yalnızca Güney Afrika ile ilgili değil, FIFA ve Başkanı Blatter için de aynı olumsuzluklarla doluyum.

Belki biliyorsundur, bir ara, bütün turnuva boyunca, binlerce kilometre öteden bizim bile kulaklarımızı tırmalayan vuvuzela denen, insanda geçici duyma zafiyeti yaratan 60 santimlik garip borunun yasaklanması gündeme geldiğinde, Blatter pişkin bir popülizmle, “Bir halkın folkloru yasaklanmamalı” buyurmuş.

Mantığa bak!

Aynı kafa ile töre cinayetinin mazur görülmesi de pekâlâ mümkün olabilir.
Doğrusu, bu garip aleti böylesine iştahla çalanlara saygı duyamıyorum.
Turnuvanın tek keyifli tarafı, Fransa’nın erken elenmesi üzerine, her işe maydanoz Sarkozy’nin duruma el koyarak soruşturma başlatmasına FIFA’nın verdiği kesin yanıt oldu.

- Futbola siyasiler burunlarını sokmaktan vazgeçmezlerse Fransa’yı FIFA’dan atarız, dedi Blatter.

Çok da iyi etti.

***

Bu olayın dışında vuvuzela rezaletini bastıran hiçbir şey olmadı.
İş binlerce kilometre ötede cereyan eden 2010 Dünya Kupası ile sınırlı kalsa bir diyeceğim yok.

Ama korkum, vuvuzela rezaletinin bütün dünyayı etkileyen bir moda haline gelmesi, hatta oradan Türkiye’ye kadar uzanması.

Bizim toplumumuz, gürültü ile müziği birbirine karıştırmaya çok yatkın olduğundan böyle bir gelişmeden korkmakta haksız olmadığımı sanıyorum.
Futbol kaçış alanlarımızdan biriydi, onun da şimdi, politikayı bile aratmayacak bet bir gürültüyle kaplanmasıyla karşı karşıya mı kalacağız dersin?..

Öyle olursa eğer, bundan böyle ne son birkaç maç için yıllardır müdavimi olduğum Ali Sami Yen Stadı’na ne de ondan sonra Aslantepe’ye gidebileceğim.

Artık, içine turp sıkılmış olan futbol keyfimi, illegal faaliyette bulunurcasına sesi iyice kısılmış olan televizyonun başında tatmin etmeye çalışacağım.
İlkellerin garip primitif keyiflerinin gürültüsünün kurbanı olmak, cahil ve eblehlerin tercihlerinin sonucuna katlanmak kadar harap edici bir şey.
Tek umudumuz TFF’nin insanlarda geçici duyma kaybına bile yol açabilen bu dayanılmaz gürültü aygıtını yasaklaması.

Çok mu safım dersin?

***

Neyse bu pazar söyleşisini daha önce de yazdığım, futbolla ilgili ve benim de bütün fıkralar içindeki bir numaralı favorim olan bir öyküyle bitireyim.
Kurak Afrika ülkelerinden birinin ilkel kabilesinin reisi, bir gün İngiltere’yi ziyaret etmiş.

Döndüğünde gördüklerini şaşkınlıkla kabile halkına anlatıyormuş; bir ara,
- Bütün bunlar bir yana da demiş, hele bir şey gördüm ki, o muhteşemdi.
- Eeee, diye merakla sormuş dinleyenler.
- Eeesi, demiş reis, bir gün bir çayıra gittim çevresinde binlerce kişi toplanmıştı. Yerin altından 11 tane kırmızılar giymiş adam çıktı, biraz sonra da, 11 tane beyazlar giymiş adam. Sonra, yine yerin altından siyahlar giymiş elinde küre tutan bir adam fırladı. Geldi çevresinde binlerce kişinin toplandığı çayırın ortasına elindeki küreyi tam orta yere koydu ve düdüğünü çalınca, inanılmaz bir şey oldu.
- Ne oldu? demişler kabile üyeleri merakla.
Reis derin bir nefes almış ve hâlâ gideremediği şaşkınlığını yansıtan bir sesle,
- Yağmur yağmaya başladı, demiş.

Bu benim şimdiye kadar dinlediklerim içinde en hoşuma giden fıkradır Sevgili.